Version
française
![](./images/vlag-thailand.gif)
voor
de foto's van Thailand klik hier
Noord-Thailand 15 nov - 21 nov 2004 (verslag
4)
Goed en wel zijn we geland in Thailands 2de grootste stad Chiang Mai.
Met
de hulp van een expat uit Genève vinden we een fijn hotelletje in het centrum
van deze grote stad. Het doet raar om hier in Thailand toe te komen. Het eerste
wat ons opvalt is dat er overal westerse (toeristen) zijn. De mensen, vooral de
meisjes dan, zijn zo schaars gekleed... Na twee maanden geen blote knie of schouder
gezien te hebben, is het toch even wennen.
Maar het doet ook goed terug in
de westerse wereld te zijn. We vinden een supermarkt, hoewel 'super' is wat veel
gezegd, eerder te vergelijken met de kruidenier 'Spar' op de hoek. Maar we vinden
er wel de producten en merken
van bij ons... Marie krijgt hare eerste cola
light met mentos-muntjes in 2 maanden, en voor Vincent vinden we een geweldige
steak au poivre... .
We boeken een 3-daagse
trekking in het noorden van Chiang Mai. De eerste dag is het even afzien, maar
toch bereiken we onze slaapplaats. Dit is een grote bamboo-boomhut, die we delen
metnog andere mensen. Het wordt een gezellige avond, ook met de lokale mensen.
Ze voeren allerhande googeltruckts op, en eentje eet zelf een glas (in echt glas
wel te verstaan) op.
De volgende dag is minder
zwaar. We trekken door prachtige jungle-achtige landschappen. Voor ons allebei
adembenemend mooi. In de namiddag wandelen we tot aan watervallen, waar Vincent
even een douche neemt... De trek verloopt verder langs de rivier, die we via glibberige
stronken en rotsen vaak moeten kruisen (zalige stortbuien!). Tegen de avond komen
we toe aan de 2de slaapplaats, het is opnieuw een grote boomhut die we delen met
dezelfde fijne mensen. We hebben er interessante gesprekken rond het kampvuur
met mensen uit o.a. Zwitserland, Engeland, Canada, Australie, Franfrijk en ja
(je komt ze echt overal tegen), uit Nederland.
Dag
drie start op de rug van een olifant. We moeten plaatsnemen op een stoeltje dat
niet echt comfortabel zit, maar voor een klein uurtje, wel een unieke ervaring.
Daarna
worden we in een rubber bootje gedropt voor een rafting. Marie wat zenuwachtig
uiteraard, om wille van "de eerste keer"... Na deze rit volgt de afsluiter,
een bamboo-vlottentocht. Een fijne afsluiter van deze 3-daagse!
Voor
de volgende dag hebben we een 'olifanten-conservatie'- trip geboekt. Het is een
kamp ergens ten noorden van Chiang Mai, waar misbruikte olifanten leven. De meeste
van deze olifanten zijn gered geweest door een vrouw
genaamd Leh die opkomt
voor de rechten van de Aziatische olifant. Deze wordt immers met uitsterven bedreigd
binnen de 50 jaar als er niet drastisch wordt ingegrepen. We maken er ook kennis
met vrijwilligers die er werken, of die zelf een olifant hebben opgekocht. Ze
komen er dan 'hun olifant' een paar keer per jaar bezoeken, en geven uiteraard
donaties... We hebben er echt een ongelooflijk leuke dag, die omwille van het
feest van het licht langer duurt dan we hadden gepland. Het is er, ondanks deze
grote en roemoerige beesten, zo rustgevend. Vincent neemt zelf een douchke met
zijn olifant. Leh laat ons ook een video zien van de National Geographic
reportage die men enkele jaren gelden heeft opgenomen over het leven en het levenswerk
van deze merkwaardige vrouw. En te weten dat ze amper 1m60
groot is...
Zuid-Thailand
23 dec 04- 6 jan 05 (verslag 8)
Vermits we's
avonds laat in Bangkok toekomen, voelen we ons als twee kleine kinderen die een
grootstad ontdekken... Zoveel reklamepanelen, grote verlichtingspalen en overal
lichten van autos, die elkaar kruisen op de autostraden, die hier wel 6 of meer
rijvakken naast elkaar tellen. Enfin, de bus dropt ons ergens en na wat zoekwerk
vinden we al snel een budget hotelletje, ergens in de backpackersbuurt.
De
volgende ochtend (24dec.) willen we toch voor Kerstmis een fijner hotel vinden,
dus na wat intens zoekwerk vinden we D&D IN. Een groot hotel (1000 kamers)
met een zwembad, en dit aan redelijke prijs. We hebben ook telefoon op de kamer
zodat we het thuisfront kunnen contacteren. De eerste dag Bangkok vullen we met
een beetje shopping. Het belangrijkste hebben we gevonden. Het duikomhulsel voor
het fototoestel van Vincent. Met dit geweldige toestel kunnen we de volgende weken
zalige foto's maken tijdens de duiksessies. Dit grote toestel (dwz, plaats maken
in de rugzakken door allerlei prulletjes weg te gooien...) wordt uitvoerig getest
en uitgepluisd. Heel grappig om dit als buitenstaander te bewonderen, hoe Vincent
geniet van de laatste aankoop. Die dag proberen we nog een vliegticket naar Phuket
te boeken (om dan een live-aboard naar Similan-Islands te doen), maar jammer genoeg
is er geen plaats tot de 27dec (achteraf gebleken is dit ook onze redding geweest...),
dus wordt de bus geboekt voor 26 december om 18u.
Kerstavond begint met een
'aperitief maison', waarna we door het hotel een buffet aangeboden krijgen. Hierna
verkennen we het nachtleven van Bangkok... Tja, af en toe iets gaan drinken en
dit vergezeld met westerse muziek en nachtleven is toch wel fijn...
De volgende
ochtend voelen we ons 10 keer beter na een frisse duik in het zwembad op het 7de
verdiep...en ja, de rest van de dag vullen we opnieuw met het afschuimen van de
shoppingmalls, want Bangkok telt er zo veel... Maar natuurlijk, zoals gewoonlijk
kopen we niets, want onze baggage is al overladen! We genieten gewoon van al het
westerse en bekende dat hier te vinden is.
Tweede Kerstdag wordt onze'cultuurdag'.
De grootste culturele bezienswaardigheden van Bangkok (o.a. Grand Palace en de
tuinen.) zijn vandaag aan de beurt. Allemaal heel indrukwekkend die monomenten,
buddha's,tempels,...
Tijdens de namiddag surfen we nog even op het Internet
want onze bus voor Phuket vertrekt pas om 18u. Op dat moment (16u) wisten we nog
niets van de Tsunami, we zaten gewoon rustig te internetten, op zoek nr een hotel
in Phuket, tot er een Amerikaan met groot lawaai binnenstapte en vertelde van
wat er allemaal die dag gebeurd was... Eerst en vooral snel naar de ouders bellen
voor te zeggen dat we nog niet in Phuket zaten... Want onze bus voor vertrekt
om 18u... Wat nu? Veel komen we niet te weten via Internet, en de ambassades geven
geen gehoor... Is het safe om er toch naartoe te gaan? Hoe groot is de ramp? Op
dat ogenblik wisten we niks en konden we echt niet veel meer informatie vinden.
Volgens de busmaatschappij geen probleem (zoals gewoonlijk, "no problem no
problem, very good, yaya"), je kan er geraken, maar we hadden nog geen beelden
gezien van de impact, dus we wisten echt niet wat te doen... Uiteindelijk hebben
we toch een telefoonnummer kunnen bemachtigen van de Thaise overheid die het afraden
ernaartoe te reizen, vermits alles er lam zou liggen, geen vervoer, geen accomodatiemogelijkheid,
geen infrastructuur... OK, 17u45 en dus wordt ons schema hals over kop omgegooid,
we gaan naar de Oostkust van Thailand in plaats van naar de Westkust.
Het
eerste eilandje waar we aanspoelen is Koh Phangan. Hier huren we een bungalow
met palmboom op het strand (voor een spotprijsje achterafgebleken). Al crossend
met de moto verkennen we het eiland, want strandliggers zijn we helemaal niet.
De tweede dag gaan we duiken, naar Sail Rock. En inderdaad, het duiken is weer
geweldig, zeker nu Vincent eindelijk met zijn fototoestel prachtige fotos onder
water kan maken.
Na Koh Pangan is Koh Tao aan de beurt. Dit eilandje is iets
groter maar waarschijnlijk evenveel toeristen...
Het is een duikeiland volgens
de meesten... voor ons lijkt het meer op Toremolinos...heel geschikt om te feesten
maar voor de rest is er maar 1 deel van het eiland heel goed, nl Oa Leuk (cfr
foto). Na nieuwjaar uitbundig te hebben gevierd, en het ontploffend vuurwerk op
het strand te hebben ontweken, beslissen we door te reizen naar Maleisie.
Maar voor we in Maleisie geraken moeten we eerst langs het derde eiland Koh Samui,
want owv weersomstandigheden wil de Thaise overheid geen risicos meer nemen, en
varen er geen rechtstreekse ferry's meer uit naar het vaste land... De catamaran
die ons tot Koh Samui zou brengen komt pas om 15u, dus wachten we aan de pier
Ach ja 4uurtjes wachten is niks meer... maar zo rond 15u komt er het nieuws dat
ook deze catamaran om wille van weersomstangheden misschien niet zal uitvaren.
OK we hebben echt geen zin meer om te wachten, dus nemen we een klein vissersbootje
naar het eiland Nuagyaun. Dit is een eilendengroep (3 eilanden bij laagtij door
een zandbank met elkaar verbonden) voor de kust van Koh Tao. Hier is er maar 1
hotel, het eiland is eigenlijk het hotel. Er is een fantastisch priveezwembad,
namelijk een baai, lagoon waar het water de kleur blauw heeft zo ongelooflijk
mooi... Zelf de beste film met de beste resorts lijken in het niets te vervagen
bij het zien van deze lagoon....
Vermits de prijs ook niet echt ons budget
is, reizen we de volgende dag door naar Koh Samui. Dit is een nog groter eiland,
met al de 'exclusievere' resorts. Waarom dit eiland zo'n succes heeft weten we
nog altijd niet (cfr. Foto).
Terug op het vaste land spoelen we aan in Hat
Yai, een stad in het zuiden van Thailand, op weg naar Maleisie. Hier rusten we
twee dagen uit, alvorens we de minibus naar Maleisie nemen.
![](./images/contour%20thailand.png)