Jacamaca

 

Version française

voor de foto's van Thailand klik hier

Noord-Thailand 15 nov - 21 nov 2004 (verslag 4)

Goed en wel zijn we geland in Thailands 2de grootste stad Chiang Mai.
Met de hulp van een expat uit Genève vinden we een fijn hotelletje in het centrum van deze grote stad. Het doet raar om hier in Thailand toe te komen. Het eerste wat ons opvalt is dat er overal westerse (toeristen) zijn. De mensen, vooral de meisjes dan, zijn zo schaars gekleed... Na twee maanden geen blote knie of schouder gezien te hebben, is het toch even wennen.
Maar het doet ook goed terug in de westerse wereld te zijn. We vinden een supermarkt, hoewel 'super' is wat veel gezegd, eerder te vergelijken met de kruidenier 'Spar' op de hoek. Maar we vinden er wel de producten en merken
van bij ons... Marie krijgt hare eerste cola light met mentos-muntjes in 2 maanden, en voor Vincent vinden we een geweldige steak au poivre... .

We boeken een 3-daagse trekking in het noorden van Chiang Mai. De eerste dag is het even afzien, maar toch bereiken we onze slaapplaats. Dit is een grote bamboo-boomhut, die we delen metnog andere mensen. Het wordt een gezellige avond, ook met de lokale mensen. Ze voeren allerhande googeltruckts op, en eentje eet zelf een glas (in echt glas wel te verstaan) op.

De volgende dag is minder zwaar. We trekken door prachtige jungle-achtige landschappen. Voor ons allebei adembenemend mooi. In de namiddag wandelen we tot aan watervallen, waar Vincent even een douche neemt... De trek verloopt verder langs de rivier, die we via glibberige stronken en rotsen vaak moeten kruisen (zalige stortbuien!). Tegen de avond komen we toe aan de 2de slaapplaats, het is opnieuw een grote boomhut die we delen met
dezelfde fijne mensen. We hebben er interessante gesprekken rond het kampvuur met mensen uit o.a. Zwitserland, Engeland, Canada, Australie, Franfrijk en ja (je komt ze echt overal tegen), uit Nederland.

Dag drie start op de rug van een olifant. We moeten plaatsnemen op een stoeltje dat niet echt comfortabel zit, maar voor een klein uurtje, wel een unieke ervaring.

Daarna worden we in een rubber bootje gedropt voor een rafting. Marie wat zenuwachtig uiteraard, om wille van "de eerste keer"... Na deze rit volgt de afsluiter, een bamboo-vlottentocht. Een fijne afsluiter van deze 3-daagse!

Voor de volgende dag hebben we een 'olifanten-conservatie'- trip geboekt. Het is een kamp ergens ten noorden van Chiang Mai, waar misbruikte olifanten leven. De meeste van deze olifanten zijn gered geweest door een vrouw
genaamd Leh die opkomt voor de rechten van de Aziatische olifant. Deze wordt immers met uitsterven bedreigd binnen de 50 jaar als er niet drastisch wordt ingegrepen. We maken er ook kennis met vrijwilligers die er werken, of die zelf een olifant hebben opgekocht. Ze komen er dan 'hun olifant' een paar keer per jaar bezoeken, en geven uiteraard donaties... We hebben er echt een ongelooflijk leuke dag, die omwille van het feest van het licht langer duurt dan we hadden gepland. Het is er, ondanks deze grote en roemoerige beesten, zo rustgevend. Vincent neemt zelf een douchke met
zijn olifant. Leh laat ons ook een video zien van de National Geographic reportage die men enkele jaren gelden heeft opgenomen over het leven en het levenswerk van deze merkwaardige vrouw. En te weten dat ze amper 1m60
groot is...

 

Zuid-Thailand 23 dec 04- 6 jan 05 (verslag 8)

Vermits we's avonds laat in Bangkok toekomen, voelen we ons als twee kleine kinderen die een grootstad ontdekken... Zoveel reklamepanelen, grote verlichtingspalen en overal lichten van autos, die elkaar kruisen op de autostraden, die hier wel 6 of meer rijvakken naast elkaar tellen. Enfin, de bus dropt ons ergens en na wat zoekwerk vinden we al snel een budget hotelletje, ergens in de backpackersbuurt.
De volgende ochtend (24dec.) willen we toch voor Kerstmis een fijner hotel vinden, dus na wat intens zoekwerk vinden we D&D IN. Een groot hotel (1000 kamers) met een zwembad, en dit aan redelijke prijs. We hebben ook telefoon op de kamer zodat we het thuisfront kunnen contacteren. De eerste dag Bangkok vullen we met een beetje shopping. Het belangrijkste hebben we gevonden. Het duikomhulsel voor het fototoestel van Vincent. Met dit geweldige toestel kunnen we de volgende weken zalige foto's maken tijdens de duiksessies. Dit grote toestel (dwz, plaats maken in de rugzakken door allerlei prulletjes weg te gooien...) wordt uitvoerig getest en uitgepluisd. Heel grappig om dit als buitenstaander te bewonderen, hoe Vincent geniet van de laatste aankoop. Die dag proberen we nog een vliegticket naar Phuket te boeken (om dan een live-aboard naar Similan-Islands te doen), maar jammer genoeg is er geen plaats tot de 27dec (achteraf gebleken is dit ook onze redding geweest...), dus wordt de bus geboekt voor 26 december om 18u.
Kerstavond begint met een 'aperitief maison', waarna we door het hotel een buffet aangeboden krijgen. Hierna verkennen we het nachtleven van Bangkok... Tja, af en toe iets gaan drinken en dit vergezeld met westerse muziek en nachtleven is toch wel fijn...
De volgende ochtend voelen we ons 10 keer beter na een frisse duik in het zwembad op het 7de verdiep...en ja, de rest van de dag vullen we opnieuw met het afschuimen van de shoppingmalls, want Bangkok telt er zo veel... Maar natuurlijk, zoals gewoonlijk kopen we niets, want onze baggage is al overladen! We genieten gewoon van al het westerse en bekende dat hier te vinden is.
Tweede Kerstdag wordt onze'cultuurdag'. De grootste culturele bezienswaardigheden van Bangkok (o.a. Grand Palace en de tuinen.) zijn vandaag aan de beurt. Allemaal heel indrukwekkend die monomenten, buddha's,tempels,...
Tijdens de namiddag surfen we nog even op het Internet want onze bus voor Phuket vertrekt pas om 18u. Op dat moment (16u) wisten we nog niets van de Tsunami, we zaten gewoon rustig te internetten, op zoek nr een hotel in Phuket, tot er een Amerikaan met groot lawaai binnenstapte en vertelde van wat er allemaal die dag gebeurd was... Eerst en vooral snel naar de ouders bellen voor te zeggen dat we nog niet in Phuket zaten... Want onze bus voor vertrekt om 18u... Wat nu? Veel komen we niet te weten via Internet, en de ambassades geven geen gehoor... Is het safe om er toch naartoe te gaan? Hoe groot is de ramp? Op dat ogenblik wisten we niks en konden we echt niet veel meer informatie vinden. Volgens de busmaatschappij geen probleem (zoals gewoonlijk, "no problem no problem, very good, yaya"), je kan er geraken, maar we hadden nog geen beelden gezien van de impact, dus we wisten echt niet wat te doen... Uiteindelijk hebben we toch een telefoonnummer kunnen bemachtigen van de Thaise overheid die het afraden ernaartoe te reizen, vermits alles er lam zou liggen, geen vervoer, geen accomodatiemogelijkheid, geen infrastructuur... OK, 17u45 en dus wordt ons schema hals over kop omgegooid, we gaan naar de Oostkust van Thailand in plaats van naar de Westkust.
Het eerste eilandje waar we aanspoelen is Koh Phangan. Hier huren we een bungalow met palmboom op het strand (voor een spotprijsje achterafgebleken). Al crossend met de moto verkennen we het eiland, want strandliggers zijn we helemaal niet. De tweede dag gaan we duiken, naar Sail Rock. En inderdaad, het duiken is weer geweldig, zeker nu Vincent eindelijk met zijn fototoestel prachtige fotos onder water kan maken.
Na Koh Pangan is Koh Tao aan de beurt. Dit eilandje is iets groter maar waarschijnlijk evenveel toeristen...
Het is een duikeiland volgens de meesten... voor ons lijkt het meer op Toremolinos...heel geschikt om te feesten maar voor de rest is er maar 1 deel van het eiland heel goed, nl Oa Leuk (cfr foto). Na nieuwjaar uitbundig te hebben gevierd, en het ontploffend vuurwerk op het strand te hebben ontweken, beslissen we door te reizen naar Maleisie.
Maar voor we in Maleisie geraken moeten we eerst langs het derde eiland Koh Samui, want owv weersomstandigheden wil de Thaise overheid geen risicos meer nemen, en varen er geen rechtstreekse ferry's meer uit naar het vaste land... De catamaran die ons tot Koh Samui zou brengen komt pas om 15u, dus wachten we aan de pier Ach ja 4uurtjes wachten is niks meer... maar zo rond 15u komt er het nieuws dat ook deze catamaran om wille van weersomstangheden misschien niet zal uitvaren. OK we hebben echt geen zin meer om te wachten, dus nemen we een klein vissersbootje naar het eiland Nuagyaun. Dit is een eilendengroep (3 eilanden bij laagtij door een zandbank met elkaar verbonden) voor de kust van Koh Tao. Hier is er maar 1 hotel, het eiland is eigenlijk het hotel. Er is een fantastisch priveezwembad, namelijk een baai, lagoon waar het water de kleur blauw heeft zo ongelooflijk mooi... Zelf de beste film met de beste resorts lijken in het niets te vervagen bij het zien van deze lagoon....
Vermits de prijs ook niet echt ons budget is, reizen we de volgende dag door naar Koh Samui. Dit is een nog groter eiland, met al de 'exclusievere' resorts. Waarom dit eiland zo'n succes heeft weten we nog altijd niet (cfr. Foto).
Terug op het vaste land spoelen we aan in Hat Yai, een stad in het zuiden van Thailand, op weg naar Maleisie. Hier rusten we twee dagen uit, alvorens we de minibus naar Maleisie nemen.