Version
française
voor
de foto's van Polynesië klik hier
Oorspronkelijk
plan: een zestal weken mee-toeren op de boot waarmee een koppel, Armelle en
Philippe, en hun kinderen hun wereldreis doen.
Planwijziging::
Twee dagen voor geplande vertrek van Armelle & Philippe krijgen wij slecht
nieuws. Hun project gaat niet door! De franse overheid wilt geen kinderbijslag
betalen indien zij Frankrijk verlaten. Kinderbijslag in Frankrijk is niet te vergelijken
met die van België. Ze hebben nu een financiële put en zoeken een oplossing.
Maar vóór eind september vertrekken zit er niet meer in, zodat hun
reis met minstens één jaar is uitgesteld.
We zullen maar niet
klagen want voor hun is het een ware ramp. Vier jaar voorbereid! Hun huis, auto,
moto en bedrijf zijn verkocht!
Frans
Polynesië (verslag 14)
Eerst
nog even over Nieuw-Zeeland...
Dankzij een goede onderhandeling kunnen we
2 nachten doorbrengen in een prachtige suite in de haven van Auckland, en dit
voor minder geld dan 3.5 nachten in het stinkende backpackers hotel de nachten
daarvoor. Veel geslapen hebben we niet. We hebben meermaals van alle faciliteiten
goed gebruikt gemaakt, want het was wel nodig na die 7 weken in de camper. Alles
opnieuw sorteren, wassen (en strijken!), 3x per dag een bad nemen, het nieuws
zien,....
Het was ook de ideale plaats om ons anderhalf jaar samenzijn te
vieren (14 april).
De 15de 's morgens vertrekken
we met de bus naar de luchthaven, nemen het vliegtuig naar Papeete, en komen de
14de 's avonds aan. Ideaal, we kunnen ons samenzijn nog eens vieren! Deze keer
wel niet in een suite, maar op de grond in de luchthaven. Frans Polynesie is peperduur
(70 euro voor een vuile kamer zonder ramen), we beslissen daarom deze nacht de
volgende dagen voor te bereiden en dan de eerste vlucht naar Moorea te nemen.
Moorea
(naar het schijnt het mooist vulkanisch eiland van de Society Group) is inderdaad
super. Vanuit het vliegtuig zien we de groene/blauwe lagoons en de scherpe toppen
van de bergen. De foto's in de boekjes zien niet met photoshop herbewerkt!
We liften tot aan de slaapplaats en ontmoeten de lokale bevolking en de Fransmannen
die hier een paar jaar komen niksen...
Met een brommer verkennen we het eiland.
Het is een beetje bewolkt maar toch nog absurd warm. Te voet doe je geen 10km.
Huahine,
bekend voor zijn vanille stokken, grote lagoons en vooral zijn onaangetaste natuur,
is ook geweldig. Opnieuw verkennen we het eiland met de brommer, en stoppen we
om de 500m om van het zicht te genieten of een plons te nemen. De inwoners zijn
zo vriendelijk, niet veel toeristen komen hier, vandaar misschien. Marie is in
top vorm, ze geniet zo hard van de rustige atmosfeer, de vriendelijkheid en gastvrijheid
van de mensen, en natuurlijk ook van het uitzicht. We ontmoeten ''les droles de
dames'', drie weduwen die volop van het leven genieten en ons hun verhalen doen...
Bora
Bora is onze derde bestemming, en wat
voor een bestemming! Vanuit het vliegtuig bewonderen we het eiland (zie foto's),
onvoorstelbaar gewoon. De lagoon tussen het vliegveld en de haven van het eiland
is adembenemend. De kleuren van het water veranderen van licht groen tot donker
blauw, afhankelijk van de ligging van de zon, de wind en de diepte van het water.
We vinden een pension op het meest zuidelijk punt van het eiland, en huren een
motorboot (twee surfplanken met een 25 Pk motor) om de lagoons te verkennen en
te ''sjeezen'' rond het eiland. Op een motu stoppen we even, eten een kokosnoot
en ananas, nemen een bad (het water is 30 graden!), en ''sjeezen'' dan weer door
de kleurrijke lagoons en de soms iets te hoge golven.
Zoals elke avond genieten
we van zonsondergang en maken kennis met andere reizigers en de lokale bevolking.
De 2de dag ga ik op 2 verschillende plaatsen duiken. De eerste waar manta's komen
rusten, de tweede waar haaien komen jagen.
De eerste duik was niet schitterend,
vooral omdat we geen manta's gezien hebben. De tweede duik daarentegen was een
van de mooiste ooit. Een 15-tal haaien (lemon shark, white/black tipped shark,
tussen 1m en 3.5m) passeren voor mijn neus. De eerste 10 minuten gebruikte ik
veel meer lucht dan anders... (Had ik maar nooit naar Jaw's gekeken.)
In de
namiddag begint het plots keihard te regenen. Na een uur is het gelukkig voorbij
en snorkelen we rond tussen de luxe resorts gelegen op verschillende lagoons.
Ik begrijp nog altijd niet wie 750 euro per nacht wil neertellen voor een bungalow...
nog geen 10% was bezet...
Rangiroa
is het grootste atool in de Tuamotus, en vooral de plaats om te duiken in Frans
Polynesie. Op de luchthaven worden we opgehaald door de eigenaar van ons pension.
De deuren van de totaal verroeste R4 gaan niet meer dicht, de auto start soms,
het rubber rond zijn stuur is helemaal weg (enkel nog ijzer),... we verwachten
al niet teveel van de slaapplaats...en verwachten eigenlijk wel iets zoals in
Azie. Het pension valt best wel mee. Meer ''basic'' kan het niet zijn, maar het
is een plaats waar de sfeer zo goed is (toffe eigenaars en andere reizigers) dat
we niet meer weg willen. De dagen zijn zalig lang, de nachten veel te kort!
De duiken zijn schitterend (scholen Eagle Rays, haaien, Napoleons, reuze schildpadden,
...), en 's avonds genieten we weer van de ongelooflijke sfeer. 's Morgens staan
we op en gaan we een uurtje met de anderen in de zee staan, om af te koelen...
Op
Tahiti is er niet veel te zien. Enkel de Carrefour
eigenlijk, waar je na 11 dagen brood of ravioli te eten, eindelijk weer iets lekkers
en betaalbaar kunt kopen. We zijn daar ook niet lang gebleven, een dag, om er
zeker van te zijn het vliegtuig naar Paaseiland niet te missen, moest het vliegtuig
uit Rangiroa niet vertrokken zijn.
Frans Polynesie
was kortweg geweldig! Vijftien dagen was eigenlijk ideaal geweest, dan hadden
we nog Fakarava kunnen bezoeken en de Billabong surfcompititie zien. En het was
natuurlijk ook jammer dat de boottrip van 7 weken niet is doorgegaan, maar misschien
komt dit nog wel, wie weet?!
Groeten aan iedereen,
Marie
en Vincent