Jacamaca

voor de foto's van Argentinië klik hier

Buenos Aires-Mendoza (noord Argentinië): 15 mei-19 juni (verslag 17)

BuenosAires, een stad van 14 miljoen mensen en misschien wel 100 000-en zwembaden. Nog nooit zoveel zwembaden op een rij gezien vanuit het vliegtuig! Dat was al effe verschieten! Enfin, in de namiddag komen we in de hoofdstad van Argentinie aan. Volgens de meesten die we ontmoet hebben 'the place to be'. Cultuur, ontspanning, pintjes pakken, uitgaan 24h/24h... Voor ieders wat wils blijkbaar... Wij hadden hier eigenlijk niet veel zin in, vermits grote steden ons niet echt aanspreken, en we ze dan ook trachten te vermijden. Maar niet naar Buenos Aires gaan, als je in Argentinie bent, zou blijkbaar volgens de verhalen toch een zonde zijn... checken dus! Zoals gewoonlijk toeren we rond 'te voet'. Zonder het te beseffen leggen we al snel enkele kilometers per dag af. De eerste dag wandelen we in het centrum op zoek naar een bank, tot we ineens achter ons 'Oh hello' (op zijn echt Engels) horen. Vincent reageert niet, maar ik kan het niet laten,en merk dat het Axel is, de engelsman met wie we in El Calafate gezellige uurtjes bij de open haard hebben beleefd. Wat een toeval, in een stad van 14 miljoen mensen komen we net Axel tegen... Enfin, ook hij is op zoek naar een bank, dus zetten we de zoektocht samen verder. Het toeval wil dat we hem nadien opnieuw ontmoeten Eerst nog in een internet plaats. We zetten ons allebei achter een P.C. en wie steekt plots zijn hoofd boven een computer uit? Yep Axel... Maar het is nog niet gedaan,.... s'Avonds lopen we voorbij een hostel dat er nieuw en gezellig uitziet. We springen even binnen, en inderdaad het bevalt ons, ook kwa prijs. We beslissen om er de volgende nacht te slapen. Wie ontmoeten we de volgende dag opnieuw? Axel,... hij blijkt ook hier te slapen... Enfin, de laatste avond gaan we samen een pintje drinken, en beleven opnieuw heel fijne uurtjes. Eerst in een restaurant, waar zowel Axel als Vincent hun 'beste vlees tot hier toe eten', en daarna in een gezellige, maar veel te drukke bar. Deze deed ons denken aan de studententijd in Leuven...
Enfin kwa cultuur hebben we natuurlijk de hele toer van de stad gezien, van Plaza de Mayo, dat iedereen wel kent van Evita... tot de Cathedraal. Het waren drie korte, maar fijne dagen in Buenos Aires, we moeten het toegeven, voor ieder wat wils...
De 19de springen we 's avonds op de bus naar Puerto Iguazu. We hebben geboekt bij een busmaatschappij (via Boriloche) in 'cama classe'... voor 1 euro meer hebben we mega plaats voor de benen, leren zetels, warm eten (en zelfs een sjiek toilet aan boord voor Marie). Enfin, alles goed en wel, maar het blijft wel Zuid-Amerika, want na enkele uurtjes komt er een vreemde rook uit de motor. Tja, niets aan te doen, overschakelen van bus dus... gedaan met de extraatjes...
In de namiddag komen we uiteindelijk dan toch toe in P.I. Van hieruit kunnen we de wereldberoemde 'Iguazu Falls' bezoeken. Jammer genoeg begint het 's avonds te regenen, ook de volgende dag stopt het niet. Met overstromingen tot gevolg in de straten van Puerto Iguazu... Gelukkig hebben we beslist die dag nog niet naar de watervallen te gaan. We houden ons nuttig bezig met foto's, verslagen, mails,... De volgende dag wagen we het er wel op. Het is gestopt met regenen. Met de 1ste bus gaan we tot aan de ingang van het park. Een treintje (het lijkt wel disneyland in het mini) brengt ons naar de 1ste grote uitzichtplaats. Via loopbruggen en passerellen naderen we het helse lawaai en al snel zien we ook effectief de watervallen. Whoooow is onze eerste gedachte. Ze zijn ècht wel groot, en wat een kracht! Ongelooflijk, daar komt ge niet levend uit! We maken nog andere wandelingen, naar andere gezichtspunten van de watervallen. Allemaal even overweldigend. Gelukkig hebben we beslist om vandaag toch te gaan, want het weer is goed gebleven, en gelukkig dat Vincent met de 1ste bus wou gaan, want het volk dat na ons is toegestroomd... Toeristen van overal, Amerikanen, Chinezen,.... Van echt overal. Niet voor niets is dit een topper van Argentinie.
We blijven nog enkele dagen langer in dit tropische plaatsje, en bezoeken zo nog een vogelpark. Het is een park dat onderhouden wordt door giften. Ze verzorgen er gewonde vogels, of vogels die in beslag genomen zijn op de luchthaven. Eens ze terug genoeg krachten hebben, worden ze op veilige plaatsen losgelaten. Prachtige toekans, papegaaien, arends, uilen... De foto's verduidelijken veel!
Volgende bestemming is Salta. Een stadje in het Noordwesten van Argentinie. Met de bus zijn we uiteindelijk na 3 keer overstappen in Salta geraakt. Er waren deze keer problemen met de lichten. De chauffeur bleek al een uur zonder lichten te rijden midden in de nacht....We hebben ons er al bij neergelegd, het is en blijft Zuid-Amerika.... Via Harold Francois hebben we het adres van een toer-gids (Gary) gekregen. We leggen hem uit wat we wel en niet willen bezoeken, en Gary weet precies wat we willen. Hij stelt ons iets voor waar we geen spijt van zullen hebben. Het is een toer die niet echt toeristisch is, maar veel beter dan bv. 'The train to the clouds' te nemen. De toeristische valkuil van hier. Iedereen kent waarschijnlijk wel de wereldberoemde foto van het viaduct. Het eerste deel van de trip met Gary volgt het spoor, tot aan het viaduct. Wel met het grote verschil dat we kunnen stoppen wanneer we willen voor foto's of pipi-stop... Dan over een bergpas 'the acai' van zo' 2500 naar bijna 5000m... Kwestie hoogteziekte hebben we een beetje hoofdpijn, en de slappe lach. (Lotje, cfr. duiken,...) Voor de rest is het echt een prachtige tocht. We slapen de 1ste nacht in een klein dorpje 'Cachi'. Klein en gezellig. De volgende ochtend aan de ontbijttafel regelt Vincent de tocht voor de volgende dagen. De 2 mannen gooien het op een akkoordje kwestie prijs en wat te zien. Gary blijft nog even onze gids!! De dag verloopt even vrolijk als de vorige, de landschappen veranderen continu, van nationale parken met cactussen van wel 16 meter hoog, tot canyons van verschillende kleuren. De dag eindigt moe maar zo tevreden terug in Salta. We nemen even afscheid van Gary, maar niet voor lang, want de volgende dag pikt hij ons om 8uur opnieuw op. Vandaag opnieuw prachtige landschappen, helemaal anders dan gisteren. Gary laat ons een spookdorp zien, legt ons zijn avonturen 'op zoek naar dinausaurus-afdrukken' uit, enfin de trip is opnieuw geweldig. We overnachten in 'Cafayate', opnieuw een mini-dorpje maar zo gezellig. s'Avonds bij een pintje vertelt Gary in geuren en kleuren zijn avonturen... Hij heeft als cameraman in een vorig leven heel wat meegemaakt zo blijkt... Dag 4 begint met een bezoek aan een wijngaard. Het is 1 van de bekenste wijnstreken in Argentinie. We bezoeken ook nog de 'Quilmes-site'. Ruines van de eerste stammen in Argentinie. Opnieuw de bergen over en dan zitten we plots in een jungle... Wat een verschil op 1 dag! En alsof het nog niet genoeg is, eens in het dal bevinden we ons midden in vlakke landschappen.. Met overal suikerrietplantages. Ongelooflijk z'n verschillen op enkele uren tijd. Gary dropt ons in de late namiddag in Tucuman. Hier zullen we s'avonds de bus nemen tot Mendoza. We zijn echt blij over onze 4daagse trip van Salta. We hebben alles gezien wat we wilden, en vooral niets teveel, geen toeristtraps,... Alles wat we wilden zien hebben we gezien en gevoeld dankzij Gary. Het waren 4 geweldige dagen. Thanks Harry voor het adres van deze gids!!!
De bustrip naar Mendoza verloopt goed, maar opnieuw het blijft Zuid-Amerika... na 2 uur rijden breekt er plots een raam langs een passagier... Enfin, we zijn blij als we de volgende ochtend Mendoza bereiken. Hier vinden we een klein hostelletje, niet te duur. We hebben ons voorgenomen om eindelijk te beginnen met 'Spaanse lessen'. Volgens vele reizigers is Mendoza een gezellige plaats om even te blijven en bv.... Spaans te leren.We informeren ons wat en nog geen dag later zitten we met zijn 2tjes in de les bij Carolina. We kopen opnieuw een schriftje, pennen, ja zelfs kleurpennen, en het rugzakje van Marie wordt voor devolgende 2 weken onze boekentas!! s'Middags zitten we elke dag in de les voor enkele uurtjes, en 's namiddags leren we netjes onze les. Buiten de les hebben we zoals gewoonlijk veel plezier. Als er tijd over blijft bezoeken we de stad, maken een uitje naar de bergen.... Een dagje gratis skien hebben we niet kunnen weerstaan. Goeie sneeuw, goed weer, goed materiaal, maar opnieuw het blijft Zuid-Amerika... Slechts enkele liften waren open... Was het omdat het gratis was, of omdat ze gewoon nog niet klaar waren bij de opening van het nieuwe skiseizoen.... Het was in ieder geval een geweldige afsluiter van Argentinie....