Jacamaca

 

Version française

voor de foto's van India klik hier

 

Indië 10-27 okt 2004 (verslag 2)

Vanuit Kajuraho nemen we de bus naar Satna. Onderweg stopt deze bus aan een buskerkhof. We stappen in een andere bus omdat de eerste blijkbaar problemen heeft. Allemaal goed en wel, ware het niet dat de tweede ook niet wil starten.
Iedereen kijkt een beetje in het rond, niemand onderneemt iets, tot enkele mannen (waaronder Vincent) toch maar beslissen de bus in gang te duwen. Het werkt, de motor draait, maar de eerste versnelling kan niet ingeschakelt
worden.

In Satna nemen we de slaaptrein naar Allahabad. De bedoeling was het fort te bezoeken maar gezien de lange wachttijd om het treinticket naar Shiliguri te kopen, is er jammer genoeg niks van in huis gekomen. De volgende dag komen we
uitgerust in Siliguri aan. Hier beslissen we dadelijk door te reizen naar Mirik. Een dorpje in de Bergen dat net zoals Darjeeling bekend staat voor zijn theeplantages. Mirik lijkt op een dorpje in de Alpen. Er is een immens meer,
een paar kloosters, en uiteraard prachtige uitgestrekte theevelden. De mensen zijn hier heel vriendelijk, buiten "hallo" durven ze bijna niets zeggen (wat een contrast met Rajastan). We zien heel veel scholieren en vrouwen die de theevelden in gaan, alsook in de verte, de hoogste berg van Indie.

Vanuit Mirik vetrekken we richting Bagdora, waar we een helicopter nemen naar Gangtok. Het is een vlucht van dertig minuten, met de 4x4 ongeveer 8 uur in beslag zou nemen. Gangtok is de hoofdstad van Sikkim ( een Staat in het noorden
van Indie, gelegen tussen Tibet, Nepal en Bhutan). Deze stad, op een hoogte van 1850m, telt zo'n 50.000 inwoners. Van hieruit vertrekken we voor een zesdaagse trekking in het westen van Sikkim. Dag 1 begint met een 18km lange tocht. Van Yuksom (1800m) tot Bakhim (3000m), maar niet rechtstreeks. Het was eerder 1800m-2400m-1900m-2500m-2000m-3000m. Nog nooit in ons leven hebben we zo'n zware tocht gedaan. Het was heel zwaar maar zalig. We wandelen over hangbruggen boven de leegte, steken snelstromende rivieren over, kruisen vele watervallen, en
hebben altijd een prachtig zicht. Wat ook verwonderlijk was, is dat er op 3000m nog altijd een ware jungle is. Bij de aankomst hebben wij via anderen gehoord dat deze tocht eigenlijk een 2-daagse is.
Een paar dagen later geraken we op de top en genieten we van het zicht bij zonsopgang. De afdaling is even zwaar als de klim, maar we geraken er, doodmoe welliswaar, maar oh zo gelukkig.

We rusten een paar dagen uit in Siliguri waar het Dhurga Puja -feest begint. Massa's mensen op straat, gekleed op hun Paasbest, dansend, drinkend, feestend.

Vanuit Siliguri nemen we de bus naar Calcutta, een rit van 15,5 uren over de Indische "autosnelwegen", die te vergelijken zijn met de Hoge Schouw in Postel, m.a.w. overal gaten en stenen, alles trilt, alles maakt lawaai, maar we komen heels aan.

In Calcutta regelen we onze volgende bestemming, Myanmar, het oude Birma. De visa zijn in orde, alsook het vliegtuigticket en het geld (geen ATM's in Myanmar!)

Aangezien yahoo, hotmail,.enz verboden zijn in Myanmar, zullen we nog minder vaak, sorry, verslagen kunnen schrijven, en geen enkele mail lezen! De foto's van de laatste 2 weken kunnen we moeilijk doorsturen (zowel via post als via
internet), we zullen alles doorsturen als we in Bangkok zijn (eind November).

Groeten aan iedereen,

Vincent en Marie

 

Indie: 26sept-9okt (verslag 1)
(korte verslagen aangezien toetsenborden meestal niet werken)

Na en aangename vlucht komen we toe in Delhi. Alles verloopt vlekkeloos, van Visum tot bagage. We worden opgewacht op de luchthaven en sjezen door de smog en drukte. We hebben al snel door dat de grootste op de weg voorrang heeft.

De eerste dag bezoeken we de bekendste plaatsen van Delhi met een taxi. Deze metropool valt tegen alle verwachtingen in heel goed mee. s Avonds vertrekken we met de riksja door Oud-Delhi. Geen enkel toerist te bespeuren. Duizenden mensen op straat, overal eten te koop, overal afval , geen verlichting, ... spookie maar wel het echte leven in Delhi...
We hadden nooit gedacht dat Indië er zo zou uitzien. Armoede is er niet echt. De mensen lijden hier geen honger. Die indruk hebben we toch. Ook zien we maar een paar andere toeristen, alle plaatsen lijken geen toeristen aan te trekken, hoewel het hier zo schoon is! Laag seizoen is echt wel heel laag...
Met de nachttrein gaan we naar Jaipur, befaamd voor zijn juwelen, forten en paleizen. Deze stad telt 2 miljoen inwoners, maar het lijkt kleiner dan hasselt. Geen verdiepingen, bouwvallige woningen en shops, shops, en shops. Met de riksja toeren we van de ene plaats naar de andere. Zalig, want dan voel je ook de hitte niet (38graden).
Om twee uur s nachts nemen wij de nachttrein naar Jodhpur. Deze keer reizen wij in de laagste slaapklasse. Omdat we zelf moe en vuil zijn trekken wij ons van de vuiligheid van de medereizigers en trein niets aan. Door deze klasse te nemen sparen we veel uit, met het verschil tussen Aircoslaaptrein en indiërsstanknietaircoslaaptrein kunnen we een nacht hotel betalen.

Jodhpur heeft prachtige paleizen, o.a. het Umaid Bhawan Palace wat nu een excentriek hotel is, met adembenemende tuinen. Ook het fort is indrukwekkend.
We overnachten niet in Jodhpur, en nemen de nachtrein naar Jaisalmer. Dit dorp van 50.000 inwoners ligt zeer dicht bij Pakistaanse grens. Het immense fort omringt het hele dorp. Je kan uren dwalen door de steegjes. s Nachts werd het fort verlicht door hevig onweer.

s Morgens vroeg vertrokken we op Safari. Een tweedaagse tocht door de woestijn, met jeep en kamelen.
We voelden ons de prins en prinses van Jacamaca toen we met ons twee kamelen (Gipsy en Rocket, ook een koppel) van de harde steenwoestijn aankwamen in de duinen...

Twee dagen later, na een treinrit van 26 uur, oftewel ongeveer 800km, komen we aan in Agra. We vinden en hotel net langs de ingang van de Taj Mahal, het mausoleum. We krijgen beiden kippevel bij het zien van de Taj. We blijven daar uren rondhangen en genieten van de zonsondergang.

Na deze vermoeiende week beslissen we uit te rusten in kleine dorpjes zoals Fatephur Sikri en Orccha. Nu genieten we echt van het eten en de gastvrijheid van de plaatselijke bevolking.
Na een zware bustocht naar Kajuraho, een dorpje in the middle of nowhere, vinden we een fijn rustig hotel met TV en airco, onze eerste luxe in Indië. Marie, de 'business bitch' ( and i like it!!! ) pingelt weer tot het uiterste, tot 1/4 de van de prijs...die al niks was...
De temples zijn hier ongelooflijk! (de plaats waar de Kama Sutra is ontstaan). Veel temples, midden in en heel goed onderhouden park. Ook hier hebben we zoals in alle andere dorpen en steden, het gevoel dat we de enige toeristen zijn...

We vertrekken nu naar het Noorden, Allahabad, Darjeeling en de staat Sikkim (gelegen tusen Bhutan, Tibet en Nepal, in het Himalaya gebergte. We hopen dat het landschap een beetje op dat van Nepal lijkt. Nepal skippen we omdat er veel geruchten zijn over potentiële aanslagen op toeristen. We zullen wel een andere keer gaan...
Onze verslagen zullen zeer kort zijn, en ongeveer om de twee weken. De computers en het internet zijn echt niet te doen... ook niet altijd stroom.
De foto s zetten we op CD en sturen die dan met de post naar mijn broer Frédéric. Met een beetje geluk krijgt hij ze op de website!

Aan iedereen de groetjes, en tot binnenkort

Marie en Vincent